“ما را در اینستاگرام دنبال کنید”
در این مقاله از سری مقالات برنامه نویسی اندروید می خواهیم شما را با چند تا از مهم ترین سوالاتی که ممکن است در روز مصاحبه استخدام کاتلین از شما پرسیده شود آشنا کنیم. پس با سایت ترولرن همراه باش.
“قبل از شروع مقاله، بگم که بعد از مطالعه این مطلب، از آموزش پروژه محور برنامه نویسی اندروید سایتمون یعنی دوره ژنرال اندروید غافل نشید.”
توی اون دوره 0 تا 100 کاتلین رو براتون شرح دادیم و دوتا پروژه خیلی خفن رو باهاش انجام دادیم.
در Kotlin، مفهوم Nullable و Non-nullable types برای مدیریت مقادیری است که میتوانند در یک متغیر ذخیره شوند. در زیر توضیحی درباره هر یک ارائه میدهم:
در Kotlin، با استفاده از علامت “?” میتوانید یک متغیر را به عنوان Nullable تعریف کنید. این به معنی این است که مقدار متغیر میتواند یا یک مقدار واقعی داشته باشد یا هم “null” باشد. با استفاده از Nullable types، میتوانید اشاره کنید که یک متغیر ممکن است در برخی مواقع مقداری نداشته باشد. برای استفاده از متغیرهای Nullable، باید هنگام دسترسی به مقدار آنها از عملیاتی به نام “null-check” استفاده کنید تا از وجود مقدار صحیح اطمینان حاصل کنید.
var name: String? = null name = "John"
در این مثال، متغیر “name” از نوع String? است که به معنی این است که مقدار آن میتواند یک رشته واقعی یا “null” باشد.
در Kotlin، متغیرها به صورت پیشفرض Non-nullable هستند، یعنی نمیتوانند “null” را دریافت کنند. بدین ترتیب، شما مطمئن هستید که هر متغیری که از یک نوع Non-nullable استفاده میکنید، حتماً مقداری غیر از “null” خواهد داشت. این ویژگی به شما اطمینان میدهد که در طول اجرای برنامه با مشکلات Null Pointer Exception مواجه نمیشوید.
val age: Int = 25
در این مثال، متغیر “age” از نوع Int است که به صورت پیشفرض Non-nullable است، بنابراین مقدار آن همیشه باید یک عدد صحیح باشد و نمیتواند “null” باشد.
استفاده صحیح از Nullable و Non-nullable types در Kotlin میتواند به شما در جلوگیری از خطاهای Null Pointer و بهبود امنیت و قابلیت اطمینان برنامه کمک کند، زیرا قوانین مشخصی برای مدیریت مقادیر null تعیین میشود.
یکی از سوالات مصاحبه استخدام کاتلین در مورد دستورات when است.
دستور “when” در Kotlin یک روش برای انجام شرطبندی چندگانه است و برای جایگزینی ساده و خوانا برای دستور switch-case در زبانهای دیگر طراحی شده است. این دستور به شما اجازه میدهد بر اساس مقدار یک متغیر یا عبارت، عملیات مختلفی را انجام دهید. در زیر توضیحی درباره نحوه کار دستور “when” در Kotlin ارائه میدهم:
شما میتوانید تعدادی شرط را در بلاک “when” تعریف کنید. هر شرط میتواند یک مقدار ثابت یا یک عبارت باشد. مقادیر یا عبارات شرط به ترتیب بررسی میشوند تا شرطی که با مقدار یا عبارت ورودی مطابقت دارد، تشخیص داده شود.
هر شرط میتواند دارای یک بلاک عملیاتی باشد که در صورت مطابقت اجرا میشود. این بلاک میتواند شامل یک یا چند دستور باشد. همچنین، میتوانید از عملگر “->” استفاده کنید تا شرط و بلاک عملیاتی را از هم جدا کنید.
در مواردی که میخواهید بر اساس نوع متغیر یا عبارت، عملیات مختلفی را انجام دهید، میتوانید از الگوهای کاتلین (Pattern Matching) استفاده کنید. الگوها به شما اجازه میدهند بر اساس نوع، ساختار یا ویژگیهای خاصی از مقدار ورودی، شرایط را تعریف کنید.
شما میتوانید یک شرط پیشفرض (else) در بلاک “when” تعریف کنید که در صورتی که هیچ یک از شرایط قبلی مطابقت نکنند، اجرا میشود. این شرط اختیاری است و میتواند در صورت نیاز به رفتار پیشفرض تعریف شود.
val x = 5 val result = when (x) { 1 -> "One" 2, 3 -> "Two or Three" in 4..10 -> "Between 4 and 10" else -> "Other" }
در این مثال، مقدار متغیر “x” بررسی میشود. اگر مقدار آن برابر 1 باشد، عبارت “One” برگردانده میشود. اگر مقدار 2 یا 3 باشد، عبارت “Two or Three” برگردانده میشود. اگر مقدار بین 4 تا 10 باشد، عبارت “Between 4 and 10” برگردگردانده میشود. در غیر این صورت، عبارت “Other” برگردانده میشود.
دستور “when” در Kotlin از قابلیتهای مفیدی مانند الگوهای کاتلین، قابلیت استفاده از عبارات شرطی پیچیدهتر، و استفاده از نوع خاصی از شرایط برای ارزیابی مقادیر (مانند “is” برای بررسی نوع) بهره میبرد. این امکانات باعث میشود که کد شما خواناتر، قابل فهمتر و کمتر اشتباهپذیر باشد.
یکی دیگر از سوالات مصاحبه استخدام کاتلین در مورد تفاوت بین class و objec است.
در Kotlin، هر دو “class” و “object” برای تعریف یک نوع از دادهها به کار میروند، اما تفاوتهای مهمی بین آنها وجود دارد. در زیر توضیحی درباره تفاوتهای اصلی بین “class” و “object” در Kotlin ارائه میدهم:
یک “class” در Kotlin یک قالب برای تعریف یک نوع از دادهها و اشیا است. شما میتوانید ویژگیها (متغیرها و خصیصهها) و عملکردهای (توابع) یک کلاس را تعریف کنید. شیءهایی که از یک کلاس ایجاد میشوند، مستقل از یکدیگر هستند و هر کدام میتوانند وضعیت و دادههای خود را داشته باشند.
شما میتوانید به شکل روبرو از یک کلاس یک آبجکت ایجاد کنید، به عنوان مثال: val myObject = MyClass().
یک کلاس میتواند به عنوان مبنایی برای ارثبری (inheritance) استفاده شود و از ویژگیهای مثل چندگانگی (polymorphism) و انتزاع (abstraction) پشتیبانی میکند.
یک “object” در Kotlin یک نوع خاص از کلاس است که به صورت تک نمونه عمل میکند. این به این معنی است که تنها یک نمونه از آن وجود دارد و همه دسترسیها به آن نمونه انجام میشود.
شما میتوانید ویژگیها و عملکردهای یک “object” را تعریف کنید. اما نمیتوانید از آن یک شی دیگر بسازید زیرا نمونه به صورت ضمنی در زمان تعریف ایجاد میشود.
یک “object” نمیتواند به عنوان مبنایی برای ارثبری استفاده شود و از مفاهیم مثل چندگانگی و انتزاع پشتیبانی نمیکند.
“object” میتواند به عنوان نقطه شروع برنامه و یا به عنوان یک کانتینر برای توابع یا ویژگیهای مرتبط استفاده شود.
به طور خلاصه، “class” در Kotlin برای تعریف نوعها و اشیا به عنوان الگوی قابل تکرار استفاده میشود، در حالی که “object” برای ایجاد یک نمونه تکی و یکتا و استفادههای خاص دیگر به کار میروند.
Kotlin Coroutines، یک کتابخانه مبتنی بر کاتلین است که برای مدیریت عملیات ناهمگام و برنامهنویسی همروند در Kotlin طراحی شده است. با استفاده از Kotlin Coroutines، شما میتوانید عملیاتهای ناهمگام را به صورت خطی و سادهتری انجام داده و به سادگی با ترتیببندی و هماهنگی آنها سروکار داشته باشید. در زیر نمونهای از استفاده از Kotlin Coroutines برای مدیریت عملیات ناهمگام را مشاهده میکنید:
برای تعریف یک عملیات ناهمگام در Kotlin Coroutines، میتوانید از کلیدواژه suspend در تعریف تابع استفاده کنید. به عنوان مثال:
suspend fun fetchDataFromNetwork(): String { // عملیات ناهمگام از شبکه // منتظر دریافت داده // بازگشت داده دریافت شده } ```
برای اجرای یک عملیات ناهمگام، باید در یک کانتکست مربوط به کوروتینها قرار گیرد. برای این کار میتوانید از عملگرهای launch یا async استفاده کنید. به عنوان مثال:
import kotlinx.coroutines.runBlocking import kotlinx.coroutines.launch fun main() = runBlocking { launch { val result = fetchDataFromNetwork() // استفاده از نتیجه دریافتی } } ```
برای هماهنگی عملیاتهای ناهمگام و ترتیببندی آنها، میتوانید از عملگرهای async و await استفاده کنید. async عملیاتی را شروع میکند و یک نمونه از Deferred که حاوی نتیجه است را برمیگرداند. با استفاده از await میتوانید نتیجه این عملیات را دریافت کنید. به عنوان مثال:
import kotlinx.coroutines.runBlocking import kotlinx.coroutines.async fun main() = runBlocking { val deferredResult = async { fetchDataFromNetwork() } val result = deferredResult.await() // استفاده از نتیجه دریافتی }
این فقط یک نمونه ساده از استفاده از Kotlin Coroutines برای مدیریت عملیات ناهمگام است. Kotlin Coroutines بسیار قابلیتهای پیشرفتهتری را برای مدیریت همروندی و ترتیببندی عملیاتها در اختیار شما قرار میدهد، مانند تعیین زمان انتظار، استفاده از کانالها برایارتباط و هماهنگی بین کوروتینها، و غیره. برای استفاده کامل از قابلیتهای Kotlin Coroutines، میتوانید به مستندات رسمی Kotlin و مثالهای موجود در این مستندات مراجعه کنید.
برای استفاده از Retrofit و RxJava در Kotlin، شما نیاز دارید ابتدا این کتابخانهها را به پروژه خود اضافه کنید. سپس میتوانید از آنها برای ایجاد ارتباط با سرویسهای وب و مدیریت عملیات ناهمگام استفاده کنید. در زیر نمونهای از استفاده از Retrofit و RxJava در Kotlin را مشاهده میکنید:
ابتدا باید وابستگیهای Retrofit و RxJava را به فایل build.gradle اضافه کنید. به عنوان مثال:
dependencies { implementation 'com.squareup.retrofit2:retrofit:2.9.0' implementation 'com.squareup.retrofit2:converter-gson:2.9.0' implementation 'io.reactivex.rxjava2:rxjava:2.2.21' implementation 'io.reactivex.rxjava2:rxandroid:2.1.1' } ```
برای استفاده از Retrofit، باید یک سرویس وب را تعریف کنید. این سرویس باید یک رابط (interface) باشد و متدهای مربوط به درخواستهای وب را تعریف کند. به عنوان مثال:
interface ApiService { @GET("users") fun getUsers(): Single<List<User>> } ```
برای استفاده از Retrofit، باید یک شیء از کلاس Retrofit را تنظیم کنید. در این مرحله، شما باید باندی RxJava را با Retrofit نیز تنظیم کنید. به عنوان مثال:
val retrofit = Retrofit.Builder() .baseUrl(BASE_URL) .addConverterFactory(GsonConverterFactory.create()) .addCallAdapterFactory(RxJava2CallAdapterFactory.create()) .build() val apiService = retrofit.create(ApiService::class.java) ```
حالا میتوانید از RxJava و Retrofit برای انجام درخواستهای وب و مدیریت عملیات ناهمگام استفاده کنید. به عنوان مثال:
import io.reactivex.android.schedulers.AndroidSchedulers import io.reactivex.schedulers.Schedulers apiService.getUsers() .subscribeOn(Schedulers.io()) .observeOn(AndroidSchedulers.mainThread()) .subscribe( { users -> // پردازش نتیجه دریافتی }, { error -> // پردازش خطا } ) ```
در این مثال، ما از تابع `getUsers()` بر روی سرویس وب استفاده کرده و از `subscribeOn()` و `observeOn()` برای تنظیم نخهای RxJava و رشتههای زمانی استفاده میکنیم. سپس با استفاده از توابع `subscribe()`، نتیجه دریافتی را پردازش میکنیم و همچنین با خطاها برخورد میکنیم.
توجه کنید که این تنها یک نمونه ساده از استفاده از Retrofit و RxJava در Kotlin است. شما میتوانید از قابلیتهای پیشرفتهتری مانند استفاداز مفاهیم مانند ترکیب عملیاتها (operators) و مدیریت زمان عملیاتها با استفاده از Scheduler ها نیز استفاده کنید. برای استفاده کامل از قابلیتهای Retrofit و RxJava، میتوانید به مستندات رسمی هر کتابخانه مراجعه کنید و مثالهای بیشتری را بررسی کنید.
اگر میخوای با سوالای بیشتری در خصوص مصاحبه استخدامی کاتلین آشنا بشی قسمت سوم مقاله رو از دست نده…
و همچنین ممنون میشم از طریق ستارههای این پایین به این مقاله امتیاز بدی و اگه هر سوالی داشتی توی قسمت دیدگاه بپرس و قطعا بهت پاسخ میدیم.
دوره آموزشی کاتلین پیشرفته میتواند مهارتهای شما را با بهرهگیری از ابزارها و فناوریهای مدرن…
مزیتهای کاتلین نسبت به سایر زبانهای برنامه نویسی اندروید این است که سایر زبانها، از…
بهینهسازی عملکرد اپلیکیشنهای اندروید یکی از مهمترین فاکتورهایی است که برای کاربران در دنیای امروز…
مصاحبهی استخدامی کاتلین یک فرصت برای ارزیابی مهارتها و تواناییهای یک برنامهنویس در توسعه اپلیکیشنهای…
مصاحبه استخدام زبان کاتلین یک فرصت برای ارزیابی مهارتها و تواناییهای یک برنامهنویس در توسعه…
مصاحبه استخدامی کاتلین یک فرصت برای ارزیابی مهارتها و تواناییهای یک برنامهنویس در توسعه اپلیکیشنهای…